Even verderop net achter die lindeboom
Zit een wijze oude man te rusten
Met zijn zilveren gezicht verborgen in een droom
Als niet gezien laat ik hem daar ongestoord rustig slapen
Hij is de geheime stille kracht van het groene woud
Wil ik dat begrijpen in een leven vol met zilver en goud
Ik groet hem even zwijgend met een onaards gevoel
Even verderop net achter die, begrijp je wat ik bedoel
Hij zat er ik weet het zeker, daar bij die lindeboom.
skip to main |
skip to sidebar
Niet alledaags, maar wel van deze tijd, dit lezen maakt vragen los die wellicht om antwoord vragen in de wijsheid van het moment.
No comments:
Post a Comment