Vergeten

Ik ben weer verdwaald in mijn hoofd
Nergens zie ik het licht van herinnering naar binnen schijnen
Terwijl een hels geluid verwarrend mijn oren verdoofd
Weet ik niet meer wie ze zijn, al die lieve mijnen
Dus mijn lieve schat ik weet het niet, wat hoe of wie
Het jammer en naar, het is de schuld van de dementie