Marche Funèbre

Er was eens een klungel die niet wist dat al zijn geklungel niet ongezien voor het verborgene zou blijven. Zo kwam er een dag dat de zeespiegel plotseling als een raket ging stijgen en alles wat kon drijven kwam bovendrijven en bij hen die dit niet konden het water tot aan de lippen steeg. Die zelfde klungel verklaarde, voet bij stuk houdend, dat het niet de schuld van zijn geklungel was maar een door milieuactivisten geprovoceerd natuurverschijnsel. Ik zag de zon van woede opvlammen en de maan huilend in tranen verdwijnen. En klungelaar? hij werd op het paard gehesen en bejubelt in de Marche Funèbre.