In deze moeilijke tijd waar zekerheden door onzekerheden worden gegijzeld, door wantrouwen het geloof in herstellen van onze vertrouwde manier van samenleven, op de proef wordt gesteld, is het goed over de essentie van de werkelijkheid van tijd na te denken en de waan van de dag in de waan te laten van het tijdmoment.
Als het zand uit de zandloper is gelopen is de tijd aan zijn eind en staat hij stil, althans dat is in het algemeen de gevestigde veronderstelling.
In werkelijkheid is er van tijdstilstand geen sprake omdat de loop van tijd niet van meting afhankelijk is. Al eeuwenlang bestaat het idee dat tijd te vangen is, alsof het een goudvis is in de eindeloze oceaan van verzilverde tijdgeesten. Een tijdreisfilm is in werkelijkheid een tijdloze aaneenschakeling van stilstaande beelden in beleving van het moment. Fundamenteel is de kleinste afstand de grootste en omgekeerd.
Wat dus impliceert dat het moment van doen en laten het laten van doen een zekere vorm van stilstand brengt.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment