Hij werd geboren als een Neeman, niemand wist zijn echte naam want telkens als iemand daar naar vroeg zei hij dat hij een Neeman was.
En dat was het tot zover, zij het niet dat op een zeker ogenblik een behoorlijk grote groep mensen in zijn Neemanverhaal gingen geloven. Goed hij had weliswaar blauwe ogen, een goed voorkomen en meer uiterlijke kenmerken van een charmeur, maar dat was het niet waarom de mensen hem aanbaden. Met de symblolische wijsheid van een uil sprak hij in apocalyptische taal zijn eigen Neemanswoorden.
Alle waarheden over het verstoorde klimaat en het bedreigde natuurlijke leven van mensen planten en dieren werden door de Neeman als klinkklare onzin gezien. Toen kwam de dag dat hij stierf van onbezonnen ijdelheid en hij zich moest verantwoorden bij de goden van het firmament. Donder en bliksem viel hem te deel en als boetedoening moest hij een beker die gevuld was met de bittere tranen van de goden tot de bodem leeg drinken. Daarna werd de Neeman als koppig ezel terug naar de aarde gestuurd waar hij tot op de dag van vandaag balkend staat te iaën.
Thursday, March 21, 2019
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment