Sunday, October 7, 2018

Verrassend

Het was vrij vroeg in de ochtend toen ik besloot, na een zowat slapeloze nacht, een cappuccino te pakken bij me stamkroeg bij mij om de hoek. Het smalle tafeltje aan het raam met uitzicht op de straat, het is mijn favoriete vaste plekkie daar. Ik zit het liefst alleen zonder gezeik aan mijn, door slaap tekort getergde, kop. Dan komt er ineens een soort Einsteinwarhoofd naast me zitten, een man die ruikt naar zuurdesembrood zware shag en jenever. Ik doe net of ik hem niet zie en ruik, maar ja, hij  denkt dan toch dat ik hem zie en gaat effe de wakkere haan tegen mij uithangen, zoiets van: Ik zal jou effe wakker kraaien! Nou ja kraaien, een schorre hobo daar leek het meer op. Maar goed, wat doe je dan in zo geval? Meestal krijg ik dan behoorlijk de pest aan zo'n gozer, maar  echt waar, deze keer niet echt, weet je, een zielig figuur vond ik het eigenlijk. Dus ga ik toch maar even naar zijn zuurdesem gezwam zitten luisteren, toch?
Hij vertelde mij dat hij de afgelopen week iedere keer een soort van apocalyptische droom had gehad. Moeilijk woord maar hij legde uit, dat het een soort bizarre nachtmerrie was, maar wel een soort om niet echt bang van te worden. Oke, ik had al twee pittige cappuccino achter  me kiezen zitten en was zodoende hierdoor enigszins in staat om naar  zijn kletsverhaal te luisteren.'Kom maar op," zei ik quasi belangstellend.

In zijn droom had hij een gezicht gezien van een voor hem volkomen onbekend persoon. Wat hij ook deed, zoals even opstaan voor een sanitaire noodzaak, tot even de koelkast raadplegen voor een stukkie worst een slokkie gedistilleerd, niks hielp. Zodra hij weer in zijn kooi lag om te gonzen, ja hoor daar was die weer, het gezicht. "Ik was er wel klaar mee met die kop ik wilde gewoon effe rustig pitten." Hij zweeg even en bleef wat wazig voor zich uit staren.
"En hoe is het afgelopen?"vroeg ik hem lichtelijk geïrriteerd, want een verhaal zonder end daar ging ik niet m'en tijd aan zitten verprutsen.
"Nou ja je geloof het niet," ging hij verder, "kom ik hier bij de Appie om de hoek een persoon met precies die zelfde porum waar ik van droomde tegen. Maar goed, effe praatte kan geen kwaad dacht ik zo. Weet je wat die zei? je raadt het nooit. Hij had mijn porum in zijn droom gezien.
Ik mag op staande voet veranderen in een kalkoen als het niet waar is, wat een gedoe." Het zweet parelde van zijn hoofd. Ik  had het wel met hem te doen, en het beste medicijn wat je in zo'n situatie kan bestellen is toch een bak koffie met een glasie antivries, ik nam er zelf ook maar een, want alleen zulke dingen consumeren is saai. Maar goed waar was ik gebleven? O.ja Voor de proef  hebben ze samen in een hotelletje met z'en tweetjes in één bed geslapen. "Je raadt het nooit!"riep hij met een bulderende lach, " we droomde allebei de zelfde droom, hij zag mijn porum en ik de zijne, of  beter gezegd, de hare." De deur van de kroeg werd open gegooid. "O schatje zit je hier, ik was je zoek." Een stevig uitziend vrouwmens zoende hem op zijn voorhoofd. Inderdaad vrouwelijke schoonheid met een zware mannenstem. En dromen... ze kunnen soms heel verrassend uitkomen.                 

No comments: