Zo er dan

Zo er dan
Een vogel vliegt
In het schemerduister
Waar de gemene regen
Sijpelend haar boodschap achterlaat
In het drijfnat verenpak
Van de vredesduif

Stemmen overstemmen
Zich in onhebbelijkheid
Om bottig  grijnzend
Velijn scherp te zijn
Zo de symfonie
Van het leven
Te kastijden

Respijt kruipt gestaag
Als een zwijn door de modder
In de omfloerste verte
Ligt een stoere bijl
Zich te vervelen
Bij de diep gewortelde wortel
Van de eeuwige levensboom

De zon weet het
Dat de zondvloed
Is bedoeld
Als nieuw begin
Zo de schepenbouwers
Het overleven
Als de kielleggers
Van de toekomst