Domi nee

Er was eens een man die een sprookje naar de niet sprookjeswereld liet verhuizen. Het sprookje werd zo boos op hem, zo verschrikkelijk boos, dat ze vertelde aan iedereen die er oren naar had, dat sprookjes wel echt zijn maar niet echt bestaan. Maar niemand in de niet sprookjeswereld geloofde haar verhaal. 'Sprookjes bestaan ook al zijn ze misschien niet echt,' zo spraken de niet sprookjeswereld mensen er over. De man die al deze commotie, zeg maar opwinding of zo iets, had veroorzaakt, die man trok zich helemaal geen sikkepit aan van het sprookjes gemopper. Hij zei, "je gaat de mensen gewoon vertellen dat het sprookje wat je gaat vertellen echt waar is, ik weet zeker dat ze je geloven en als dat niet zo is. vertel je ze de waarheid dat het een echt sprookje is." Zo gebeurde het in een land dat Amerika heet, dat daar een dominee was die er van hield mensen voor lapje te houden door ze een soort onzin verhaal vertellen, zo noem ik het. Nou, die meneer, die zich dominee noemde, vertelde aan de mensen die hem geloofde een heel gek sprookje en dat sprookje ging over heel enge dingen. Dingen zoals, dat je je huis moest verkopen en ook je fiets of scooter en alle andere leuke spullen. Want de wereld zou gaan verdwijnen, gewoon weg foetsie abacadabra! en weg zou de wereld zijn. En iedereen die het sprookje van meneer de dominee niet geloofde, nou die zouden er van lusten, ze zouden van een koude kermis thuiskomen. Alles zou zomaar in een keer verdwijnen, hoepla vergaan, zoals die meneer de dominee in dat sprookje vertelde. Maar nu gaat het er om: zijn sprookjes wel echt? Ik zou zeggen, je mag er in geloven, gewoon geloven in die sprookjes, maar of ze echt waar zijn, dat is iets heel anders.