Het duurde even voor dat ik het door had, want het zicht werd me ontnomen door vals schreeuwende paranoïde figuren. Natuurlijk is er niemand vertrokken naar de eeuwige jachtvelden van de door God verlaten goden. De treinen en vliegtuigen waren immers leeg, op een enkele dolende verwarde gast na. De enige steekhoudende bewijzen zouden kunnen zijn, de almaar vetter wordende bankrekeningen van de uitvaartbranche, maar de doden zwijgen als het graf of als het hellevuur van de crematieovens. Ik zag kinderen huilen omdat hun oma's en opa's niet meer hun tranen droogden.
Het duurde even voor dat ik het door had.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment