Voorjaarsriet

De kantlijn van het leven
Dik of dun
Is altijd recht gebleven
Ook al was hij flinterdun

Het boter wat op je hoofd blijkt te smelten
Geeft aan dat de lente zon heter is dan gedacht
Zo zijn de vele boterbergen de vette vuilnisbelten
Waarvoor menig tropisch oerwoud is afgeslacht

Even leek het dat het roer eindelijk om zou gaan
Dat de bonte vlinders hommels en wilde bijen
Weer recht kregen op een bloemrijk bestaan
Maar zwarte asfaltwegen kennen geen voorjaarsbals
Ze zijn voor het landschap meer dan vals
Onbetrouwbaar als de losse keien van een Vlaamse wielerbaan

Ach was de kantlijn maar zo dik als mijn geloof
Want ook al is iedereen ziende blind en horend doof
Ik blijf zien wat jij misschien allang niet meer ziet
De onbeweeglijke roerdomp in het voorjaarsriet