Dat is zonde

En de dorpsbewoners stonden om hem heen als een heksenkring in het gras. Een van de aanwezige vatte de moed de wijze man aan te spreken met de vraag, "waarom er grenzen van onbegrip zijn tussen de mensen." De wijze man sprak, "wie bij een ander wil zijn moet over de onderwereld van zijn angst niet begrepen te worden, heen stappen door het bestaan van die angst te relativeren.De angst om te vliegen te lopen te zwemmen, ieder zich pas ontwikkeld wezen overwint hem door hem te relativeren met de moed en het zelfvertrouwen het te kunnen.

Ik zal jullie een verhaal vertellen waar jullie geest helder van wordt.
Aan een strand ergens van een haast oneindige oceaan was een visser met een heel groot werpnet aan het vissen. Maar hoe hij ook wierp, slechts een armtierig visje en wat krabben waren zijn vangst.
Zijn vrouw die een eindje verderop op een strekdammetje met een zelfgemaakte hengel van een touwtje aan een stok ook aan het vissen was, ving zoveel vis dat haar mand er van uitpuilde. Nadat de visser, moe van het werpen, naast zijn net in slaap was gevallen, sloop zijn vrouw naar hem toe en vulde zijn mand met de door haar gevangen vis en toen zij weer op het strekdammetje stond te vissen riep zij naar haar man dat de vissen goed beten die dag. Wakker geschrokken door haar schelle stem  die boven de branding klonk, keek hij verbaasd naar zijn mand. "Ik snap het niet!" riep hij, "ik heb niks gevangen en toch zit mijn mand vol, moet ik de Heer nou prijzen of jou?"
"Bedankt de zee maar, zij is de bron van onze vangst,"  lachte ze.

Dus wie het doet is niet belangrijk, het begrenzen van je gave om ze te gebruiken, dat is zonde.